Nee is nee (2)

 Het was de warmste dag van de zomer. Zo eentje waarop je niks anders kan dan voor pampus liggen want bij het oprichten van je pink, breekt je het zweet al uit. Het was zondag. Had ik maar een zwembad in de tuin. Of op zijn minst een plastic kinderbadje. De zonneschermen staan uit, de parasol staat, en de zon schroeit onverbiddelijk de bloemen weg in de tuin. 

"Zin om af te koelen aan de rivier?" app ik naar M. 

"Daar zat ik ook al aan te denken", is het antwoord. "21:00 bij jou?"

"Top! Tot straks!"

Om 21:00 is het nog steeds bloedheet, dus we drinken nog even wat voor we gaan. 

Een uurtje later spring ik bij hem achterop de fiets. De drukknoopjes van mijn jeansrok springen aan de onderkant open als ik zit. Ik moet lachen. Het is zeker 25 jaar geleden dat ik bij iemand achterop de fiets zat, rijdend door de straten van Den Haag. "Ik voel me weer helemaal jong!" roep ik. 

Als we bij de rivier aankomen begint het te schemeren. De maan staat aan de hemel boven het water te schijnen. We installeren ons op het strandje en hij haalt van alles uit zijn  enorme rugtas tevoorschijn. Hij zet een speaker neer en zet muziek aan. Wat een goed idee, denk ik. Dan komt er een wijntap uit zijn tas. "Rosé", zegt hij. En dan volgt er een van mijn eigen flessen wijn, waarvan ik niet wist dat hij die uit mijn keukenkastje had gepakt, en een glas. Oké. Rosé en ik zijn geen vriendjes, dus ik neem maar wat van mijn eigen rode wijn. De muziek schalt uit de speaker. Het is gezellig. We praten, laten elkaar muziek horen. Dit is fijn. Dit is leuk. 

We zijn helemaal alleen in dit natuurgebied, in het donker, met alleen het schijnsel van de maan als verlichting. De maan die steeds lager zakt en voor prachtige glinsteringen op het water zorgt. Ik maak wat foto's en stuur deze naar mijn vriend, die het ietwat ongemakkelijk vond dat ik met een andere man de avond spendeer, en zeker op een plek als deze die in zijn ogen vast romantisch is, maar voor mij net zo gewoon als dat ik vroeger naar de zee ging. Maar andersom zou ik me ook niet heel prettig voelen als hij met een onbekende dame op stap ging, dus ik snap hem wel. Ook al is er niets om zich zorgen over te maken.

"Looks beautiful", antwoordt mijn vriend U. na het zien van mijn foto's. 

"No worries ;) ", app ik terug.

"Ok then"

"Waarom stuur je hem dat?" hoor ik naast me. 

"Om te laten zien dat hij zich geen zorgen hoeft te maken en dat ik aan hem denk en dit uitzicht met hem wil delen."

"Geloof me, je maakt hem alleen maar jaloers zo. Dat ik hier zit met jou, en hij niet."

"Volgens mij valt dat wel mee. Hij heeft het nu even druk, maar onze zomeravonden komen nog wel."

Het is inmiddels middernacht. Plots staat hij op en pakt een grote kei, tilt die boven zijn hoofd en gooit hem met een grote plons in de rivier.

Kort daarna pakt hij opeens mij op en tilt me richting het water. "Neeeeee" gil ik. Maar hij loopt door en dan voel ik het ijskoude water om me heen. Half lachend en half overdonderd loop ik als een verzopen kat het strand weer op. Ik heb het acuut steenkoud gekregen. Ik doe de handdoek die ik mee heb genomen om mijn schouders als ik weer ga zitten. "Nu heb ik het koud dankzij jou" zeg ik bibberend. Dan tilt hij me op en trekt me op zijn schoot "Ik warm je wel op," met zijn armen om me heen. "Nee, niet doen", zeg ik, terwijl ik probeer weer naast hem te gaan zitten, maar hij blijft me terugtrekken. En dan probeert hij me ook een paar keer te zoenen. Ik draai mijn hoofd weg. "Niet doen, ik heb al iemand."

"Ja? Waar is hij dan?" 

Mijn iPhone valt uit de achterzak van mijn rok. "Shit! Mijn telefoon zat nog in mijn zak! Die is dus mee de rivier in gegaan! " roep ik uit. Ik check en hij doet het nog, maar vervolgens gaat hij uit. Ik weet niet of dat door waterschade komt of dat de batterij leeg was. Ik krijg hem niet meer aan. 

Trillend van de kou zit ik weer naast hem. "Hé, ik heb te veel gedronken om nog terug naar huis te gaan met mijn motor. Kan ik bij jou blijven slapen?"

"Fuck. Na wat er nu is gebeurd, heb ik hier geen zin in. Maar ik kan hem ook niet de weg op laten gaan, straks krijgt hij een ongeluk."

"Je mag wel op de bank slapen.."