Bloedbad
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Terwijl ik met dag nerveuzer wordt over de komende uitslagen van mijn ziekenhuisonderzoeken, en deze zorgen zich tezamen met de zorgen over de scheiding en mijn toekomst, zich uiten in een dagenlange non-stop migraine-aanval, valt op een ochtend ook nog opeens de stroom uit. Het ene moment zit ik middenin mijn boek dat ik ondanks de koppijn probeer te lezen en het andere moment vallen opeens de bedlampjes in mijn verduisterde kamer uit. Dit klopt niet. Ik sta op om alles te controleren: het hele huis zit zonder stroom. Stroom en de stoppenkast en dergelijke zaken zijn geen aangeboren talent en tot nu toe had ik heel ouderwets een man die dergelijke dingen altijd wel regelde. Nu niet. Ik bel mijn zus. Die geeft op haar beurt de telefoon door aan haar man, die vervolgens alle de te nemen stappen met me doorneemt bij de stoppenkast. Ik heb weer wat geleerd. Maar het euvel ligt niet bij mij, er blijkt een storing aan de gang. Oké, pak van mi...