Schrijfsels

 Hij moest niet zoveel hebben van de rest. Veel te druk en beweeglijk, allemaal samen op een over elkaar heen krieoelend kluitje. Hem niet gezien. Hij keek het rustig in zijn uppie vanuit een hoekje van het hok met een cynische blik aan. "Díe", en ik wees op de hagelwitte donzige puppy in de hoek. Buiten liep hij me direct overal achterna, hij knuffelde, en liet zijn doorzettingsvermogen zien toen hij over de hoge drempel van het huis probeerde te klimmen met zijn piepkleine lijfje, wat uiteraard lukte. Geen opgever. Wel trouw, rustig, en vriendelijk. Gezonde wantrouw naar iedereen tot het tegendeel bewezen is. Match made in heaven. Thuis was het alsof hij er altijd al was geweest. Katten? Geen probleem. Wekenlang nadenken over een goede naam. Tot hij een handstand (voorpootstand?) maakte in de voortuin na een grote boodschap: Skip. Ik had nooit een pup opgevoed maar Skip maakte het me makkelijk. Er viel weinig aan op de voeden, hij was vanzelf al goed. We trokken veel bekijk...