Rennen
We missen ons strandje, mijn hond en ik. Waar hij zonder angst voor auto's lekker kon uitrazen, pootjebaden, uit de rivier drinken, en mij zelfs een keer in zijn enthousiasme zo ver mee liet lopen dat ik Google Maps nodig had om uit te vogelen waar we ons inmiddels bevonden en hoe we terug moesten lopen. Hier is in de nabije omgeving geen gelegenheid om hem los te laten rennen. Wandelen door de polder kunnen we eindeloos, maar het risico van een auto die er opeens aankomt is er altijd. Er komt ook veel op zijn bordje. Zijn ex-baasje had geen interesse meer in onze gezamenlijke huisdieren, en dus ook niet in hem, het liefste hondje op aarde wat we samen vanaf pup hadden grootgebracht. Groot is hier overigens relatief. Hij heeft vooral een heel groot hart. Mijn hondje bleef bij mij, accepteerde mijn verdriet, leidde me de eerste weken tijdens het uitlaten de weg, liep stoer voorop. Daar gaan we heen. Zo moeten we lopen. Want het dagelijks uitlaten was altijd de taak van ...